Eerbied doet stralen
Updated: Jun 1
STRALEN ALS EEN STER
OVER DE EERBIED
Gij moet het eenzaam laten
het zaad dat ligt te slapen
en dat al kiem gaat maken.
Dit eerstelings bewegen
van leven binnen leven
vermijd het te genaken.
Laat het stil zijn in zijn waarde,
zaad in de donkere aarde;
zaad in de donkere aarde.
En het zal groen ontwaken.
Ida Gerhardt (1905-1997)
Dit wonderschone en prachtige gedicht ontroerd mij steeds opnieuw. Dit mooie beeld geeft liefdevol aan hoe we de essentie van de kinderziel geboren kunnen laten worden. Het geeft prachtig weer hoe we de diepste kern, het wezenlijke, kunnen ontdekken. Dat naar buiten kunnen laten komen om zo te kunnen worden zoals het bedoeld is.
De gedichtregels heb ik hier vertaald naar het mensenkind. Immers in de eerste levensfase wordt de basis, het fundament, gelegd waar het ‘huis’ het verdere leven op gebouwd wordt.
GIJ MOET HET EENZAAM LATEN, HET ZAAD DAT LIGT TE SLAPENEN Dit vertelt ons dat alles nog in ruste is. Daar kan, in stilte en onzichtbaar gebeuren wat er moet gebeuren. Het doel is het proces zelf en is niet resultaatgericht.
DAT AL KIEM GAAT MAKEN. Daar diep van binnen wordt van alles opgestart. Er speel zich van alles af. Allerlei processen sluimeren en die moeten we hun eigen gang laten gaan. Het proces vraagt geen inmenging . Maar juist in die rust kan het slapende wakker worden en zo van binnenuit ontkiemen. Wij hoeven niets te DOEN. Dat 'doen' smoort de kiem in de kern. De verbinding met zichzelf kan dan niet ontstaan. Door dit te laten bevorderen we dat een appelboom de mooie appels krijgt en geen peren, of dat Lara geen Suzan wewillen mmers mooie appels een een appelbom en een peren en een suzan mieteegn lara worden.
DIT EERSTELINGS GEBEUREN VAN LEVEN BINNEN LEVEN.. Het allereerste leven gebeurt in de diepte en is onzichtbaar. Maar er gebeurt wel degelijk wat ook al zien we dat niet aan de buitenkant. Zo zien we de pasgeborene in de wieg liggen, maar hebben geen idee waar het van binnen mee bezig is, waaraan gewerkt wordt. Alles verloopt op zijn eigen tijd en heeft een eigen tempo. In de kiem ligt het wezenlijke, de blauwdruk opgeslagen.
( En dan....als er iets zichtbaar wordt, mogen wij ons verwonderen en bewust zijn dat daaraan al heel wat voorafegaan is.)
VERMIJD HET TE GENAKEN. Ingrijpen om te versnellen is een proces van buiten naar binnen. maar we hoeven niets te DOEN. Alles gaat in eigen tempo, en moet eerst wortel schieten. Zo kan bv. het kind niet eerder leren lopen dan wanneer alles aanwezig is. Zowel op mentaal, fysiek en emotioneel niveau. Spieren en skils zijn voor het lopen nodig en moeten wakker worden om die eerste stapjes te zetten. Gaan we dat vervroegen en pushen dan ontstaat er een fysieke vervorming waardoor het kind, ook letterlijk, anders in de wereld komt te 'staan'. Laat het op eigen tijd gebeuren; afwachten tot het zich aandient. We laten het slapen totdat datgene van binnen wakker wordt om geboren te worden. Niet activeren, niet iets willen bereiken, maar het proces volgen. Waarnemen om te kijken wat er in het proces nodig is als het zover is
LAAT DAT STIL IN ZIJN WAARDE. Dit vraagt eerbied voor wat er zich innerlijk afspeelt en doet een beroep op ons geduld.
Dat vraagt een ontspannen en liefdevolle omgeving. In de ontspanning kan hetgeen wakker wordt op de eigen tijd en tempo van diep van binnen naar boven komen. Aan het licht komen en zich verder ontvouwen. In stilte, rust en vertrouwen. Eerst dan wordt het wezenlijke zichtbaar en kan het bedoelde in volle potentie en in volle glorie op het juiste moment en op eigen manier naar buiten komen. Er wordt van binnnenuit gevoeld en gezocht naar wat er geboren wil worden en wat daarvoor nodig is. Heel langzaam, voorzichtig en vol vertrouwen zodat het kan wortelschieten, wat de basis, de ankering is voor het verdere leven, waardoor het later zijn eigen vruchten in volheid kan dragen en plukken.
ZAAD IN DE DONKERE AARDE; Daar diep in de aarde is alle kennis en wijsheid van het oerprincipe, het Goddelijk plan, de blauwdruk, al aanwezig. Het hoeft alleen nog maar naar buiten te komen.
ZAAD IN DE DONKERE AARDE, Laat in stilte, datgene wat er binnenin is, zijn eigen weg naar buiten vinden. Nogmaals niet versnellen maar wachten, ruimte geven, in rust, ontpannning en vrijheid om te ZIJN. Dan kan de essentie zich in zijn volheid en puurheid ontvouwen. Hierdoor kan het aarden en dat geeft een stevig fundament om het leven verder op te bouwen. Dit vraagt geduld en vertrouwen van ons als begeleiders, tevens engelbewaarders een religieuze opdracht.
Het is bijna meditatief om te wachten op wat zich aan zal dienen en......dan.....................dan ineens........................is het er!
zo vouwen de blaadjes steeds verder open, wordt de kern verder zichtbaar, en kan de ster nog meer vanuit zijn kern, gaan stralen.
Comentarii