Ouder/Kind-welZIJNscoach
Werkwijze
Hoe te blijven of weer te worden wie je bedoeld bent te zijn, je ZELF, je ziel te ontmoeten, is het uitgangspunt (doel) van mijn gesprekken. Hierbij richt ik mij voornamelijk op aanstaande ouders, ouders en alle begeleiders van jonge kinderen alsook wel de opgroeiende jongeren in de tienerjaren.
Door bewustzijn en ‘bewust te ZIJN’ kunnen we zelf, en het kind, beter (laten) worden wie wij/zij wezenlijk zijn.
Als ouder/opvoeder geven we vaak veel emoties, patronen en oordelen mee.
Dit zijn vaak de gekwetste delen uit onze eigen kindertijd.
Ze kunnen later tot allerlei misverstanden leiden en veel narigheid veroorzaken. Immers Freud zei al hoe er in de eerste levensjaren trauma's en diepe littekens kunnen ontstaan in de tere kinderziel.
BEWUST – ZIJN in het NU helpt om te zien waar onze oordelen en oude patronen ons vasthouden. Daarnaast helpt het ook om onze emoties te voelen en aandacht te geven aan confrontaties . Dit proces brengt ons dichter bij onszelf.
Over mij
Ik ben geboren in Wageningen.
Een kleine 1 1/2 jaar voor mij werd mijn zusje geboren die 3 weken daarna overleed. Om over dit trauma heen te komen adviseerden de artsen dat mama weer zwanger moest worden.!
Tot mijn 3de levensjaar was mama ziek en zwaar overspannen. En ja, dit heb ik tot in mijn diepste lagen kunnen en mogen doorvoelen. Vandaar ook dat ik 'weet' welke effecten de zwangerschap al heeft op je fundament .
en hoe diep dat kan gaan.
Als kind al voelde ik mij vaak op bezoek bij mijzelf. Ik snapte echt niets van hoe de mensen met zichzelf en elkaar omgingen en hoe er omgegaan werd met de wereld. Soms voelde het vaak zo onecht en het gezicht vertelde soms iets anders dan hoe er gehandeld werd. Heel verwarrend en erg vermoeiend. Ook op school werd van alles over mij gezegd waarvan ik voelde dat het niet klopte. Maar ik was toen niet bij machte om dat te verwoorden. Als beschouwelijk kind besloot ik maar goed te gaan kijken hoe zij het deden en dacht dat het zo dan hoorde. Dus ging ik mij aanpassen.
Dit heeft mij weggehaald bij mijn wezenlijke zelf. En dat gaf later behoorlijk veel last, tegenstrijdigheden, twijfel, spanning, etc.
Ik voelde dat er ergens iets niet klopte, dus ging ik onbewust op zoek.
Doordat ik als kind niet in mijn wezen echt gezien was en mij onbegrepen voelde vluchtte ik a.h.w. in mijzelf. in de buitenwereld gedroeg ik mij zoals de ander wilde. Ik ging daarheen waar mensen iets van mij verwachtte en waaraan ik kon voldoen. Dan was iedereen blij en ik werd dan gezien/goed bevonden !. Ook kreeg ik vaak de kous op mijn kop of hoorde dat ik niet zo moest zeuren, of mij aanstellen, doe nu maar gewoon en luister. Het hoort zo etc. etc. Immers zo ging dat in die tijd.!
Maar op een gegeven moment kwam ik zo met mijzelf in de knoop dat ik wel iets MOEST doen (of laten)?!
Ik moest a.h.w. uit die aangeleerde patronen stappen door ze eerst bewust te worden en de emotie van toen te doorvoelen.
Een ernstige ziekte, waarbij zowel voorafgaande aan de operatie als operatie zelf als nabehandelingen, alles fout ging wat er fout kon gaan met daardoor een lange nasleep. Ook door de artsen werd ik dus niet in mijn diepste wezen gezien. en langzaam werd het mij duidelijk dat ik dat alleen zelf maar kan.
Ook door fysieke klachten en vele heftige ervaringen en hun processen met en in mijn omgeving, waar ik bij betrokken raakte, heb ik veel bewust gekregen.
Het was alsof ik langzaam op aarde ging komen en er zelf echt mocht zijn als diegene die ik bedoeld was. Ik heb dus veel mogen doorwerken en transformeren. Ik was geen slachtoffer, maar kreeg een kans om uit mijn cocon te komen. Ook had ik mooie contacten met andere levens waardoor er verdere inzichten konden komen. Zo kon ik, stap voor stap uit mijn cocon komen. Een heel heftig, zwaar, maar zeker ook een boeiend, dankbaar en mooi proces.
Achteraf zie ik ook dat overal een tijd voor is en de dingen niet eerder bewust kunnen worden dan wanneer het jouw moment is.
Steeds zocht en vond ik de juiste opleidingen, situaties en mensen die mij gaven waar ik op DAT specifieke moment aan toe was.
Dat alles maakte mij rijker, gevoeliger en geeft een diepere zin aan het leven. Immers een weegschaal heeft een tegenhanger nodig. Door in diepe dalen te zijn ontstaat ook een andere kant. Zo kan de weggedrukte gevoeligheid er weer zijn evenals je kwetsbaarheid. Het zorgde ervoor dat ik, door het bewustzijn, anders en breder naar de wereld ben gaan kijken. en mij dan ook vrijer ben gaan voelen. Meer mijzelf kan zijn. Mij veel minder identificeer met mijn kleine zelf. Dat geeft meer ruimte en daardoor kan ik ook weer makkelijker in het NU zijn. Meer verbonden met mijzelf en alles in vrijheid. Een 'Al-l-een' en ook een 'vrijheid in verbinding'.
Eigenlijk reageert Moeder Aarde ook op deze manier. Ze is a.h.w. boos door onze manier van hoe wij haar ge- en verbruiken, maar daardoor ontstaan ook inzichten en andere denkwijzen en omgangsvormen.
Veel van de kinderen worden al met dat bewustzijn geboren en hebben daar inzicht in en gevoelens bij. Dus aan ons om dat niet onder te laten sneeuwen onder onze patronen, of gewoontes op te leggen en hun ideeën de kop in te drukken.
Door en dankzij mijn ervaringen en mijn werk, voel ik hoe belangrijk het is om, juist in het begeleiden van de kinderen, beginnend bij de allerjongsten, bewust te zijn en te handelen vanuit bewust ZIJN. Dit vraagt kennis en zelfbewustzijn .
Voor veel beroepen is een opleiding gevraagd, maar er is nog geen cursus om te leren hoe we een bedding moeten geven aan de basis van het leven .
Ik voel het dan ook als een opdracht om mijn ervaring, kennis en 'weten' in dienst te stellen van de toekomst, de Nieuwe Aarde.
Ik laat mij graag inspireren door zwangeren, de jongste kinderen en hun begeleiders en zeker OOK de oudere tieners, die op zoek zijn om die verbinding met zichzelf verder te gaan maken. Daar ligt immers de nieuwe wereld. Daar wordt een basis gelegd voor het later leven.